– भानु सुनुवार
अलि कति आश देखायौ जंघार तरेरै आँए
काँडे तारको बार नाघ्न साहस भरेरै आँए ।
हेरी रहुँ लाग्छ मलाई तिम्रो हसिलो मुहार
धित मारेर हेर्न भनि बसाई सरेरै आँए ।
असल साथी खाँचो पर्छ सुखी जीवन जीउन
तिम्रो खुशी फूलाउ भन्दै सुवास छरेरै आँए ।
तिम्रो दिलमा बसि सके भूलभए माफ गर
ज्यान गए जाओस बरु नफिर्ने गरेरै आँए ।
तिमी जस्तो मनकी धनि धरतीमा अरु छैन
साँचो मनले मायाँ गर्ने अभाव परेरै आँए ॥
रचनाकाल : ४ जुलाई २०१०दोहा कतार ।
savar from: FB
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar