– हरि मानन्धर “विवश”
तिमी बिना एक्लै यहाँ जुनी काट्न गाह्रो भा’छ
माया भन्ने चिजै यस्तो फेरि साट्न गाह्रो भा’छ ।
मन दुखे त सम्हाल्नेथे, खै के भयो विचित्रै भो
झरी परे पछि बादल फेरि फाट्न गाह्रो भा’छ ।
रङरोगन लगाएर सुन्दर पार्ने इच्छा छैन
आफ्नै मन मारी अब, फेरि ढाँट्न गाह्रो भा’छ ।
अरू बाँकी के नै छ र? परदेशमा एक्लै बस्दा
को विरानो को हो आफ्नो, फेरि छाँट्न गाह्रो भा’छ ।
धनको लोभले मन भरियो, मनको लोभ सधै खाली
देशकै नुन मिठो थियो फेरि चाट्न गाह्रो भा’छ ।
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar