– हरि मानन्धर “विवश”
वियोगको आँशुसँगै, आफ्नै व्यथा लेखेको छु
साँच्चै फर्की आउँछु प्यारी सपना नि देखेको छु ।
तिमी विना सधैँभरि विवशतामा बाँचेको छु
तिम्रो फोन आउँदा मात्रै बल्लतल्ल हाँसेको छु
परदेशको जिन्दगीमा, सयौं दुःख खेपेको छु
साँच्चै फर्की आउँछु प्यारी सपना नि देखेको छु ।
तिमीसँग भेट हुने, दिन पनि गनेको छु
फर्कि विदेश आउनेछैन सबैलार्इ भनेको छु
कल्पनामा बहकिँदै सुन्दर पाइला टेकेको छु
साँच्चै फर्की आउँछु प्यारी सपना नि देखेको छु ।
वियोगको आँशुसँगै, आफ्नै व्यथा लेखेको छु
साँच्चै फर्की आउँछु प्यारी सपना नि देखेको छु ।
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar