नडराऊ साँझ, म नजिकै आऊ

नडराऊ साँझ, म नजिकै आऊ

बुझें ऊ बिना एक्लै आयौ

तिम्रो सुनसान पनि यतै ल्याऊ

प्रीतिको सुबासना, कतै भुलि आयौ

नडराऊ ,…………  !

नसोच ऊ बिनाको तिम्रो मादकता

कतै मन्द पो हुन्छ भनेर

नभन ऊ बिनाको तिम्रो सौन्दर्य

कतै पलाँस जस्तै भो भनेर

कहिँ उसको एउटा केश-राशी

तिमीसंगै अल्झेर आएछ भनेपनि

म तिमीलाई नै सायद,ऊ ठानीदिन्छु

अनि मनका कुरा खोली दिन्छु

तिमी चुपचाप भई सुनिदिनु

मेरो मनको निश्चल भावहरु

अँध्यारोमा कहि नघोपट्याईदिनु

अपुरो मेरो प्रेमका चाहनाहरु

अनायसै  तिम्रो हत्केला समाएर

तिमीलाई प्रेम-प्रस्ताब पोखें भने

तिम्रो अस्विकार,स्विकार्य ठान्नसक्छु

अनि अंगालेर कतै भागौँ  भन्नसक्छु

नडराऊ साँझ, म नजिकै आऊ ,…………………..  !!!

-निर्जन, पेप्सीकोला-काठमाडौँ , २३ जनवरी २००९, प्रात ०३:१० बजे

( यो गीतको बारेमा सानोकुरा :

सायद आधारातमा उठेर यो गीत लेखियो,

बिहान १० बजे,साहित्यकार दुर्गालाल श्रेष्टको शब्दमा संगीतकार न्ह्यू बज्रचार्य दाजुले संगीतबद्द गर्नुभएको ” मनपर्छ, परेर के गरूँ ,…? ” बोलको गीत, डोरेमी स्टुडियोमा मेरो पहिलो रेकर्डिंग थियो. लोडसेडिंगको बहारमा न्ह्यू दाजु र मलाई छतमा गएर सुर्य चुरोठ तान्नू फुर्सद मिलिहाल्यो.

न्ह्यू दाजु कुर्सीमा बसेर पिउंदै हुनुहुन्थ्यो, म छतको छेउमा गएर रानीपोखरी अगाडी थुप्रिएको फोहर-मैलाको डंगुरमा मेरो देशको अनुहार केलाउदै थिएँ.

के मनलाग्यो कुन्नि ,… मलाई !

” दाजु एउटा गीत लेखेकोछु,.. सुन्नु हुन्छ ? ” भनेर प्याटै भनिहालें

टाउको हल्का हल्लाउनु हुँदै,.. ” हुन्छ, सुनाऊ न ” भनेर भन्नु भयो

गीत सुनाई सकेको मात्र के थिए

” खै ,.. त्यो गीत यत्ता ल्याऊ त दिपक ” भनेर मेरो नोटबुक पक्रेर तल उहाँको अफिस तिर झर्नु भयो

म एक छिन त `वाल्ल` पर्दैथिए, उहाले ” हिड ,..” भनेको सुने

मेरो लगातार दुईटा `सुर्य` सल्काएर तानेपछि मात्र धित्तमर्ने बानी

” अर्को सिगरेट खाएर आउछु दाजु ,.” भनेको

” आऊ,.. तलै अफिस मै खाऊ ” भन्नु भयो

त्यसपछि ,……

रेकर्डिंग गर्ने काम बिर्सिएर झन्डै दुई घन्टामा गीतको लय तयार पारिदिनु भयो

मेरो शब्दमा न्ह्यु दाजुको पहिलो संगीत भएको यहि गीत हो, मेरो आफ्नै पहिलो `एल्बम´मा राख्ने धोको छ

यहाँहरुलाई यो गफ सुनाउने अवशरको मौका छोपीहाले

सुनिदिनु भयो,पढिदिनु भयो

धन्यबाद  )