-इन्द्रा चामलिंग’खुशेनिछो”
तिमीसंग छुट्ने बेला बेस्सरी रोए
हास्दै जाउ भनेसी म बाध्य भए
आइदिए लाग्थ्यो सधै वरीपरि मेरै
भन्न मात्रै सक्दिन थिए माया गर्छु धेरै
आँखा चिम्ले भक्कानिदै मैले मुटु छोए
हास्दै जाउ भनेसी म बाध्य भए
भेट हुन्थ्यो हाट बजार पानी पंधेरीमा
थाहै नपाई सजाएथे मन को मझेरीमा
सम्झनाको कोशेली त्यो बोकेर गए
हास्दै जाउ भनेसी म बाध्य भए
दिल्ली
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar