आत्मिय मित्र,
तिमीमा भुसको आगो
भित्र भित्रै सल्किएछ
मैले तिम्रो ब्यवहारमा
धुवाँ उठेको यादै गरिन ।
अरुसामु तिम्रै बखानगर्दै निस्फिक्री
तिम्रै प्रगतिमा रमईरहे म
तिम्रो सफलतामा आनन्दित भैरहे म
तर त्यो आनन्दमा उल्टै
तिम्रै कालो नजर लागेको पत्तै पाइन ।
सुजेरो भित्रबाटै
कतर्नु चलाएछौ खुसुक्कै
मेरो भोटोको पछाडी पाटो
धुजा धुजा भएको पत्तैपाइन
अरुका सामु आफु
गाइजात्रे पुरसुङगे बनेको थाहैपाइन
दर्शकका कानेखुसी हाँसो
मैले ठानीरहे
त्यो हाम्रो प्रगाढताको प्रतिकृया हो ।
तिम्रो उज्वलताका लागि
म बाती भै प्रज्वलित बनिरहदा
थाहैनदि तिमीले हुरी निम्ताएछौ
म निभेँ,
र मेरो निभ्नुसंगै
तिमीपनि अन्धकारमय बनेकाछौ
स्तभ्द र भयभित भएकाछौ
बिनासित्ती तिमीले
टुप्पामा बसेर फेद गिँडने दुष्प्रयाश गर्यौ ।
मित्र तिमी,
भुसको आगो
भित्र भित्र सल्किएछौ
मैले तिम्रो ब्यवहारमा
धुवाँ उठेको ख्यलैगरिन ।
सुजेरो – उहिले ग्रामिण सुचिकारहरुले सियोधागो र कतर्नु जस्ता सामान बोक्ने स्यानो झोला ।
0
20
20
20- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र