-विश्वकाजी राई
मेरो चोमोलुंगमाले मलाई सोध्दै छ रे,
पाखापखेरो चौतारिले मलाई खोज्दै छ रे ।
छिट्टै फिर्छु भनी हिडेको म देउरालीलाई,
हिजै जस्तो लाग्छ सुसेलेको भीरपाखालाई ।
सताउछ गाउको यादले साकेला नाचेको,
कसरी भुल्न सक्छु र देउसी भैले खेलेको ।
आउछु भन्दा भन्दै धेरै बर्ष बीती सक्यो,
बिदेसिको छानो टाल्दैछू म आफ्नै चुहि सक्यो ।
अब त सत्य कसम यो मुग्लान छोड्छू,
दुःख सुख गरेर आफ्नै घरको छानो टाल्छु ।
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar