सके तिमी
देशभित्र बस
नसके
देश बाहिर
जे भन तिमी
देश त देश नै हो ।
तिमीले बुनेको सपना
तिमीले तुनेको खुशी
र तिम्रो टुक्रा टुक्रा बिस्वास
देशका कोठाहरूमा सजिएका छन्
तिम्रो श्रम र पसिनाको थोपा थोपा
देशका डाडा काडाहरुमा सिचिएका छन् ।
जे भन तिमी
देश त देश नै हो ।
देश तिम्रो बिहान हो
जती टाढा भए नि स्मृती गाढा हुन्छ
देश तिम्रो मुहान हो
नजिक हुदा उमंगहरूको बर्षा गर्छ
देश तिम्रा प्रियजनहरूसितै खिल्खिलाउछ ।
जे भन तिमी
देश त देश नै हो ।
तिमी टाढा हुदैमा
तिमीबाट देश टाढा हुदैन
मनमा छाईरहन्छ
मुटूमा आईरहन्छ
तिमी नजिक हुदैमा
देश धेरै हुदैन
आत्मियता संगालिरहन्छ
माया सजाई रहन्छ ।
जे भन तिमी
देश त देश नै हो ।
देश तिम्रो
उकालिदै गरेको प्राप्ती
देश तिम्रो
उन्मुक्त उर्बर माटो
देश तिम्रो
अखण्ड सपना र ओत ।
देश बिना
तिम्रो अस्तित्व नै छैन ।
सके तिमी
देशभित्र बस
नसके
देश बाहिर
जे भन तिमी
देश त देश नै हो ।
दमक, झापा
हाल : अबुधाबी, यू ए इ ।
0
20
20
20- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र