१.
टेक्दै हिँड मेरो छाती सहन्छु म जति पनि
नसुनाऊ भो प्रेमकथा बहन्छु म जति पनि
कसैलाई प्यारो सम्झि राखे हुन्छ मुटुभित्र
ऑंसु बोक्दै दोबाटोमा रहन्छु म जति पनि ।
२.
यौवनका कुरा गर्दा शिर झुकाउ‘ंछ्यौ तिमी
जिन्दगीका व्यथाहरू सबै लुकाउ‘ंछ्यौ तिमी
राम्रो होकि नराम्रो खै कस्तो आदत भनू‘ं म ?
हॉंसीहॉंसी ऑंखाभित्र ऑंसु सुकाउ‘ंछ्यौ तिमी ।
३.
विदेशी भिक्षाले देश चलेको धेरै भो
हाम्रो स्निग्ध स्वाभिमान ढलेको धेरै भो
खै, के सुनाऊ‘ं तीतो यथार्थ अरुलाई ?
सारा नेपालीको भाग्य जलेको धेरै भो ।
०००
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar