– दाजु गुरुङ
जाडो सकिएको पनि धेरै भयो
तर मेरो घर आँगनमा
अहिलेसम्म न्यानो घाम छाउन सकेको छैन
पर पर क्षितिजमा एकाविहान
घाम उदाउने तर्खरमा
घामका लामा-लामा खुट्टा तेर्सिएका देखिन्थे
घामको न्यानो स्पर्शको आशाले
म र मभित्र मानिसहरु दौडँदै आँगनमा आइरहेको बेला
अनायासै घामका खुट्टाहरु धुमिल हुँदै जान्छ,
विष्मयता बोकेर आँखा मिच्दै आशाले निँयाल्छु
उज्यालाका रेखाहरुलाई
अनिश्चिताको रुखो बादलका ढिक्काहरु किच्दै-किच्दै लगिरहेछ,
मेरो मनका कुना-कुनामा अँकुरित
आशाका किरणहरुलाई बेकसुर निस्तेज गरिरहेछ ।
काश !, कालो बादल भइदिए
छिनमा गर्जिन्थ्यो होला,
वर्षिन्थ्यो होला,
वर्षौंदेखि जागृत हिउँदका चिसा तुषाराका थुप्राहरुलाई
बलात किनारा लगाइदिए जस्तै
पत्र-पत्र जमेका फोहरका डङ्गुरहरु
अनि हिंसा र बारुदका कलुषित धूवाँका मुस्लोहरुलाई
जरैदेखि बगाइदिन्थे होला ।
जाडो सकिएको पनि धेरै भयो
तर मेरो गामवेशीमा
अहिलेसम्म न्यानो घाम छाउन सकेको छैन
पर-पर डाँडापाखाहरुमा
तल-तल फाँट अनि मैदानहरुमा
सिङ्गो इतिहास बोकेका
बोटबिरुवाहरु अझै नाङ्गै छन्
वर्षौं नाङ्गो जीवन वोकेर
एउटा पूरा घामको सपना देखिराखेकाछन्
स्वछन्द आकाशमुनि
म र मभित्रका मानिसहरु पनि
क्षितिजको दीर्घामा उभिएर घाम खोजिरहेको बेला
हिउँदका हुस्सु र रुखो बादलको
मुसो-बिरालो,मुसो-बिरालो आत्मारति खेल खलिरहेछ,
उज्यालोलाई कैद गर्ने झेल गरिरहेछ-
कहिले घुर्क्याउने
कहिले थर्काउने
कहिले सुर्क्याउने
अनि ताल परे, छेपारो जस्तो रङ्ग बदल्ने ।
मायवी तुवाँलोहरु र रुखा हिंसाका बादलहरु
आरुशीलाई धुमिल बनाउन खोजिरहेछ
लाग्छ, एउटा विश्वासको आँधीको खाँचो छ
जसले हिंसाको तुवालो र रुखो वादललाइ
सधै-सधैका लागि किनारा लगाइदियोस् ।
अनि मेरो आकाशमा
एउटा सिङ्गो घाम छाइरहोस् ।
धेरै हिउँदहरु बितिसके
धेरै वर्षातहरु बितिसके
घामको न्यानो पर्खाइमा
घामको सुकिलो हेराइमा ।
लामो पर्खाइ भए पनि
मुटु काम्ने हिमपात भए पनि
विश्वासको घाममा तुँवालो कहिल्यै लाग्दैन
किनकि,मेरो घर-आँगन
मेरो गाम-वेशी
हिम तुषारोको बलात् आक्रमण सहेर
मुटु घोँच्ने जाडो बोकेका
हुस्सु र रुखो तुँवालोको खास्टो ओढेर
मनभरि जिजीविषा पालेकाछन् ।
द्वन्द्व हिंसा र बारुदले उव्जाएको
अविश्वास र अनिश्चिताको धूँवामा निस्सासिएर पनि
मनभरि घाम फुलाइराखेकाछन् ।
जीवनको नौलो पालुवा फेर्न
जिन्दगीलाई जिन्दगीकै रुपमा रुपान्तर गर्न
आँगनभरि घामको न्यानो रहरमा
निरन्तर पर्खिबसेका छन्
एउटा जाँगरिलो साहस बोकेर
एउटा सुखद उत्साह बोकेर
तर मेरो घर आँगनमा
अहिलेसम्म न्यानो घाम छाउन सकेको छैन
पर पर क्षितिजमा एकाविहान
घाम उदाउने तर्खरमा
घामका लामा-लामा खुट्टा तेर्सिएका देखिन्थे
घामको न्यानो स्पर्शको आशाले
म र मभित्र मानिसहरु दौडँदै आँगनमा आइरहेको बेला
अनायासै घामका खुट्टाहरु धुमिल हुँदै जान्छ,
विष्मयता बोकेर आँखा मिच्दै आशाले निँयाल्छु
उज्यालाका रेखाहरुलाई
अनिश्चिताको रुखो बादलका ढिक्काहरु किच्दै-किच्दै लगिरहेछ,
मेरो मनका कुना-कुनामा अँकुरित
आशाका किरणहरुलाई बेकसुर निस्तेज गरिरहेछ ।
काश !, कालो बादल भइदिए
छिनमा गर्जिन्थ्यो होला,
वर्षिन्थ्यो होला,
वर्षौंदेखि जागृत हिउँदका चिसा तुषाराका थुप्राहरुलाई
बलात किनारा लगाइदिए जस्तै
पत्र-पत्र जमेका फोहरका डङ्गुरहरु
अनि हिंसा र बारुदका कलुषित धूवाँका मुस्लोहरुलाई
जरैदेखि बगाइदिन्थे होला ।
जाडो सकिएको पनि धेरै भयो
तर मेरो गामवेशीमा
अहिलेसम्म न्यानो घाम छाउन सकेको छैन
पर-पर डाँडापाखाहरुमा
तल-तल फाँट अनि मैदानहरुमा
सिङ्गो इतिहास बोकेका
बोटबिरुवाहरु अझै नाङ्गै छन्
वर्षौं नाङ्गो जीवन वोकेर
एउटा पूरा घामको सपना देखिराखेकाछन्
स्वछन्द आकाशमुनि
म र मभित्रका मानिसहरु पनि
क्षितिजको दीर्घामा उभिएर घाम खोजिरहेको बेला
हिउँदका हुस्सु र रुखो बादलको
मुसो-बिरालो,मुसो-बिरालो आत्मारति खेल खलिरहेछ,
उज्यालोलाई कैद गर्ने झेल गरिरहेछ-
कहिले घुर्क्याउने
कहिले थर्काउने
कहिले सुर्क्याउने
अनि ताल परे, छेपारो जस्तो रङ्ग बदल्ने ।
मायवी तुवाँलोहरु र रुखा हिंसाका बादलहरु
आरुशीलाई धुमिल बनाउन खोजिरहेछ
लाग्छ, एउटा विश्वासको आँधीको खाँचो छ
जसले हिंसाको तुवालो र रुखो वादललाइ
सधै-सधैका लागि किनारा लगाइदियोस् ।
अनि मेरो आकाशमा
एउटा सिङ्गो घाम छाइरहोस् ।
धेरै हिउँदहरु बितिसके
धेरै वर्षातहरु बितिसके
घामको न्यानो पर्खाइमा
घामको सुकिलो हेराइमा ।
लामो पर्खाइ भए पनि
मुटु काम्ने हिमपात भए पनि
विश्वासको घाममा तुँवालो कहिल्यै लाग्दैन
किनकि,मेरो घर-आँगन
मेरो गाम-वेशी
हिम तुषारोको बलात् आक्रमण सहेर
मुटु घोँच्ने जाडो बोकेका
हुस्सु र रुखो तुँवालोको खास्टो ओढेर
मनभरि जिजीविषा पालेकाछन् ।
द्वन्द्व हिंसा र बारुदले उव्जाएको
अविश्वास र अनिश्चिताको धूँवामा निस्सासिएर पनि
मनभरि घाम फुलाइराखेकाछन् ।
जीवनको नौलो पालुवा फेर्न
जिन्दगीलाई जिन्दगीकै रुपमा रुपान्तर गर्न
आँगनभरि घामको न्यानो रहरमा
निरन्तर पर्खिबसेका छन्
एउटा जाँगरिलो साहस बोकेर
एउटा सुखद उत्साह बोकेर
dajuup@yahoo.com
Please follow and like us: