मन भरी थियो पीर आशु भई पोखिएँ…
पाइला मेरो बढ्दै थियो चुम्न भनि शिखर…
कोहि आई खुट्टा तान्दा अनायासै रोकिएँ…
जे जे देखे त्यो त्यो भने बनावटी होइन…
किन फेरी आज आँफै झुट भित्र जोखिएँ…
राम्रो गरे राम्रै नाम चल्छ भन्ने सुनेंथे…
बदनामी ”मञ्जरी” भै सबै माझ घोकिएँ…
savar: FB 16 july 2010
Please follow and like us: