कसैलाइ हार्नमा मज्जा
कसैलाइ हराउनमा मज्जा
अनि कसैलाइ हार्ने र हराउने को
गाली र ताली हर्ने मज्जा ,
विडम्वना , नत हार्ने को अनुहारमा विंष्मत
नत जित्ने अनुहारमा उल्लास
खोइ यो कस्तो कस्तो —
मदारीको खेल जस्तो , शकुनीको झेल जस्तो
हेर्नुपरेकोछ , निलृर््ज्ज लोभी—पापीहरुको यो नाटकीय खेल
हेर्ने न तिम्रो रहर ,न मेरो रहर
यो जात्रै जात्राको शहर ।
भत्काउन वानी परेकाहरुलाइ भत्काउनमा नै मज्जा
हप्काएर खान पल्केकाहरु हप्काउनमा नै मज्जा
अनि थर्काएर दिउसै जङ्ग वहादुरको सपना देख्नेहरुलाइ
थर्काउनैमा मज्जा
विडाम्वना , नत भत्काइएकोमा विष्मत
नत दिउसै सपना देख्न लाज
खोइ यो कस्तो कस्तो —
फेरि जंगल पस्ने घुर्की जस्तो ,वादरको हातमा नरिवल सस्तो ।
पशुपतिनाथको कृपामा कहिले सम्म चल्ने यो खेल
नत कसैलाइछ डर, नत कसैको छ भर
यो जात्रै जात्राको शहर ।
कसैलाइ मुलुकको भविष्य—पथ नलेखिएको डर
कसैलाइ मुलुकको ससाना कित्ता काटको रहर
अनि कसैलाइ अ“श—वण्डको मुद्धामा मल्ल—युद्धको रहर
विडम्वना, नत गर्र्न दिन्छ नत गर्न सक्छ ,
सवै सवै वाहिरै वाहिरकोले गरि दिनु पर्ने
खोइ यो कस्तो कस्तो —
वाइसे चौविसे रजौटाहरुको प्रेतात्मा जागे जस्तो
वालकन प्रदेशमा जस्तै भ्इचालो आउने संकेत कति सस्तो ।
जन्मजात पोलियो लागे जस्तो वर्तमानमा
घर पोलेर आगो ताप्नेहरुलाइ
इतिहासको अपमानमा नत खेद छ नत भविष्य प्रति डर
यो जात्रै जात्राको शहर ।
धेरै भयो मेची दुखेको काली दुखेको , उत्तर दुखेको दखिन दुखेको
उज्यालो घामको आशामा वस्नेहरुको मन दुखेको
अनि धेरै भयो सिङ्ग मुलुकवाट वुद्घ हराएको ,
विडम्वना ,हस्तिनापुरका धृतराष्टृ र दुश्शासनहरुलाइ —
नत यो दुखाइले मन रोएको छ
नत त्यो जल्लाद मनलाइ वुद्धहराएको पिडाले छोएको छ
खोइ यो कस्तो कस्तो —
घर खनेर वन पुर्ने वानी जस्तो
विभिषणको लंका —दाह्य राम—भत्तिःm जस्तो
देश दुखेर के भो र ! वुद्ध हराए र के भो र !
के जान्छ र जल्लादहरुको गोठाको वहर
यो जात्रै जात्राको शहर