हरि मानन्धर “विवश”
आँशुसँगै माया तिम्रो नसाटे नि हुन्छ प्रिय ।
अति माया गर्छु भनि नढाँटे नि हुन्छ प्रिय ।
तिम्रो मनको कुना कुना चहारेर निस्की सकेँ
घिउसँग मनकै लड्डु नचाटे नि हुन्छ प्रिय ।
हृदयको आवाज सुन्छु, अनि मनले बुझ्ने गर्छु
चिच्याएर मुक्त कण्ठ नफाटे नि हुन्छ प्रिय ।
सधैँ अर्ति उपदेश सुन्नु अनि गुन्नु अरे
राम्रो कुरा बीचमै अब नकाटे नि हुन्छ प्रिय
समर्पणमा हुन्छ माया, त्याग अनि तपस्यामा
बिलौनाको दुई शब्द नछाँटे नि हुन्छ प्रिय ।
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar