–कोइँचबु काःतिच
सुनि नोम्ले गो ब्लाङ जिति
गो आँ नोले लोः ख्लोइबा ला मामे
आँकालिन सिर्बा ग्युरा पेरा यो शुशि कोइँच थिदुनु ।
गो ब्लाङ जिति
आँ ङोइँति रिश्शा गुइः हार्बान
आँ ताना तान माहेश्शो चुअबुमि थेशेल पा सिर्दिनु ।।
चोगे एँ चोगे
कोइँच वार्चि सामिबु
गो साइरे देँशो नाङ शाँ
कोइँचआ जेब जिअबा कोइँचिन नामि ।
तुइतिनि माइँ शाँ
मुल दा आइँ लाँ तेअबा सु बाअमे दे ?
शेङ्ना
तुइति तुइतिके यो मातुइश्शो तोज पाइनिनि
मिनुकाका
आम लोतो !
ब्लाङ जिअनुङ !
रिङ्ने कोइँच !
ग्याबार्गिबिर निप्शा
प्लेके ख्लिः ग्लिचिक ग्लिचिक दिम्शा
आन शोःमि ताइचाङा,
ताँ आम मुर्पुकिन !
सुकालि मो पाचा देँचा ?
मिम्शा गो आँमिन ब्लाङ जिअनुङ ।
—————
काःत, तिसुप, चुप्लु ओखलढुङ्गा
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar