फैलिँदाछन् यादहरू भुसे आगो फैले सरी

निभाउने थियो होला दर्किँदैन बर्खे झरी ।

छालहरू उर्लिएझैँ उर्लिँदै छ मन पनि

पोखिन्छ कि छल्किएर सोच्दासोच्दै नाना थरी ।

बलेसीँमा पर्खी बसेँ नजरको प्यास मेट्न

अस्ताइ गयो घाम पनि क्षितिजको साँघु तरी ।

युद्द् गर्छन् साँझबिहान मनका दुइ पाटाहरू

दोधारमा  जिन्दगानी  बित्छ सधै  कसो गरी !

जिन्दगीको भर परिस्  जताततै हिँडिँरह्यो

तँलाई किन सोध्थ्यो ‘उमा’ एक्लै गर्छ मन परी ।

Please follow and like us:
error0
fb-share-icon20
Tweet 20
fb-share-icon20

Leave a Reply:

Your email address will not be published. Required fields are marked *