सपनामा त्यो बासन्ती रात

बसन्त पूर्णिमाको त्यो रात
चन्द्रमासँगै अन्तिम स्वास लिदै गर्दा
मेरो मानसपटलले
पुराना स्मृतिहरू दोहोर्याउँछ
अनि बेचैनीले स्वासप्रस्वास रोकिन्छ
भित्रदेखि छट्पटिन्छु,
आत्तालिन्छु/ चिच्याउँछु

मेरो स्मृतिले
पृथ्वीको व्यर्थ युद्धको
आफ्नै स्वप्नील भोगाई
शरद ऋतुको भद्धा तारासँगै
मेरै अगाडि मार्चिङ गर्छ

अनि
केहि लाज छोपेर
केहि रीस बोकेर
उत्सर्जित हुदै व्यूँझन्छु..
उहि पुराना स्मृतिहरूको
नयाँ अनुहार खोज्दै ।