खाँचो पर्दा म त सधै वर्षा छेक्ने पाली बनेँ,
दोबाटोमा लड्न लाग्दा समाउने डाली बनेँ ।
विश्वास गरे माया गरे तिम्ले मात्र फुल्नु भन्दै
तिम्रो दिलको रक्षा गर्ने मै गतिलो माली बनेँ ।
पसिनाको धारा बगाई अभावजति पर सार्दा
ओठैभरि मुस्कान भर्ने चहकिलो लाली बनेँ ।
मागेजति सबै सुम्पेँ दायित्व हो मेरो सोची
मौका छोपी लुटिगयौ अनि पो म खाली बनेँ ।।
भानु सुनुवार
रचनाकाल : ०१ नोभेम्बर २०११
काठमाडौं ।
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar