खाँचो पर्दा म त सधै वर्षा छेक्ने पाली बनेँ,
दोबाटोमा लड्न लाग्दा समाउने डाली बनेँ ।
विश्वास गरे माया गरे तिम्ले मात्र फुल्नु भन्दै
तिम्रो दिलको रक्षा गर्ने मै गतिलो माली बनेँ ।
पसिनाको धारा बगाई अभावजति पर सार्दा
ओठैभरि मुस्कान भर्ने चहकिलो लाली बनेँ ।
मागेजति सबै सुम्पेँ दायित्व हो मेरो सोची
मौका छोपी लुटिगयौ अनि पो म खाली बनेँ ।।
भानु सुनुवार
रचनाकाल : ०१ नोभेम्बर २०११
काठमाडौं ।
Please follow and like us:
1
20
20
20