– उमा सुवेदी
झिलीमिलीपरदेशमाअँध्यारोछमेरोमन
कहिलेपुग्नुमेरैगाउँकोसल्लेरीररानीवन
मनकोदु:खभुलाउनकोइलीकोभाकाछैन
लालीगुराँसफूलफुल्नेयहाँकुनैपाखाछैन
खैंजडीनिछैनयहाँमादलपनिभेटिदैन
होबरैकोभाखाहालीसारँगीनिरेटिँदैन
सँसारमाकहींछैननेपालजस्तोसुन्दरठाउँ
झरनाखोलाघन्काउँछन्गाउँ–बेसीकैप्यारोनाउँ
प्रकृतिकोहराभराडाFफेमुनालनाँच्नेपाखा
सबैभन्दा प्यारो लाग्ने ती आमाकै न्यानो काख
Please follow and like us:
1
20
20
20