आँसु झर्छ प्रिय
नझारुँ भन्दा भन्दै जब आँसु झर्छ प्रिय
छाति चित्त सबै पो फाटे जस्तो गर्छ प्रिय
दु:ख्दै दु:ख्दै बगेर झर्दै झर्दै मिठा याद
खोल्सो खहरे हुँदै समुद्र नै भर्छ प्रिय
आँसु ढिका ढिकामा यसो ऐना हेर्दै आफ्नो
त्यही प्रतिबिम्बले रुन्चे हाँसो छर्छ प्रिय
गुमे पछि संगैका पाईलाका दुई डोब
एक्लो पाईला अगाडि कसोगरी सर्छ प्रिय
ढाकिएर फैलिँदै गड्याङ गुडुङ कालो मेघ
खुसी उडाई पानी दर्किएर पर्छ प्रिय
विश्वासको आधारलाई च्याम्पट्टी झैँ घुमाएर
चित् खुवाई कसैले किन सुख हर्छ प्रिय
इन्जिनियर राकेश कार्की
लस एन्जेलस
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar