– ईश्वर चाम्लिङ्ग
तिमो तिरस्कार म खप्न सकिन
यो मनको चित्कार म रोक्नै सकिन
खप्न नसकि म विलाए आफैमा
रोकिन नसकि म बगे आँखामा
अस्ताइसकेको जून भए
अन्धकार रातमा अल्झिरहे
अल्झिरहे म बल्झिरहे….
पिडा तिरस्कारको सहन नसकि
चित्कार मनको रोक्नै नसकि
अल्झिरहे म बल्झिरहे….
तिखो कुराको प्रहार सहे
दर्द मनमा बल्झाईरहे
बल्झिरहे म अल्झिरहे ….
पिडा तिरस्कारको सहन नसकि
चित्कार मनको रोक्नै नसकि
अल्झिरहे म बल्झिरहे….
१८ फेब २०१०, ब्रुनाइ
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar