मेरो फेसबूक यात्रा

मेरो फेसबूक रमाइलो प्रतिकृया दोहोरिमा मात्र सिमित रहेन, पहिलेदेखी नै साहित्यतिर झुकाव थियो र कोर्थे केही रचनाहरु । तर ती रचनाहरु केही संयुक्त कविता संग्रह “अन्जुलिमा अभियन्ता” मा सिमित थिएँ, केही साहित्यिक समारोहहरुमा वाचन भए र केही फाट्ट फुट्ट पत्रीकाहरुमा । “परदेशी जीवन, साहित्यप्रतिको झुकाव, युनिकोडको सहजता, अरु मित्रहरुसम्म पुर्‍याउने माध्यम फेसबूक”, मेरो लेखन यात्राका सहयोगीहरु । गजलको बारेमा धेरै थाहा थिएन र पनि गजल बिधा नै मेरो चयनमा पर्‍यो । सामाजिक संजाल न पर्‍यो, बिस्तारै साहित्यका पारखी मित्रहरु पनि समाहित भए मित्रता सुचिमा । यसले गर्दा मैले धेरै सिक्ने अवसर पनि पाएँ र आफ्नो लेखनलाई सुधार्दै गएँ । मेरो लेखनी सुधारमा “दीपक कथित” सरको नाम छुटाउन सक्दिन म र अन्य धेरै अग्रजहरु र मित्रहरु हुनुहुन्छ जस्को प्रोत्साहन, सुझावहरुबाट आज यतीसम्मको लेख्ने भएको छु । शायद त्यही सुधारको परीणाम हो, केही गीत र गजलमा लय पनि भरियो । मेरो लेखनले नेपाली साहित्यमा एउटा पनि ईँटा थप्न सक्यो या सकेन त्यो मलाई थाहा छैन, तर धेरै मित्रहरु र तिनको माया कमाउने मौका चै मैले पाएँ र यसैमा गौरवान्दित छु ।