फोस्रा मान्छेले चिल्लो सपना तुन्छन सोझालाई मास्न फेरी जालो बुन्छन पोशाक फेर्छन् , बोली पनि फेर्छन् कोहि छैन भन्दै आफ्नो मान्छे चुन्छन् ठूलो कुरा गर्छनू , कपट लुकाई गरीबको इच्छा तराजूमा थुन्छन् ढुंगा ,माटो सबै निल्थे हुने भए त शिप नहुदा भाग्यलाइ गुन्छन् फोस्रा मान्छे गमक्क अरु दुखी हुदा राम्रो भन्यो भने अर्कै कुरा सुन्छन् बिबेक दुलाल क्षेत्री दमक बास्तबिक नाम :भानुभक्त दुलाल दमक , झापा हाल : अबुधाबी यू ए ई , इमेल :dulalbhanu@gmail.com
Please follow and like us:
- याक्थुङ पहिचान र कुवाना कुजाका सुब्बाहरु- कृष्णकुमार हेम्ब्या
- म खुसी बटुल्दै हिँडेँ- शर्मिला खड्का (दाहाल)
- अर्को युटोपिया – महेश कार्की ‘क्षितिज’
- लघुकथा: टाइम मशिन मनोज रेग्मी
- लघुकथा – चेतना -प्रेम पुन मगर
- भाइभाइको प्रेम -शेर सिंह
- नेपाली भाषालाई खजजुम्ली भन्न र नेपाली साहित्यको परिभाषा सच्याउन तिगेलाको ज्ञापनपत्र
Sahitya Samachar