ए दशैं ! अाउँछस् भने
झाेलामा
एक जाेर नयाँ लत्ता
र खल्तिमा एक मानाे चामल लिएर अाइज
भाेकभाेकै छ उ पाेहाेरसाल देखि
नागंनागै छ उ पाेहाेरसाल देखि
जाे केही मिठाे खान पाउँछु कि भनी
जाे केही नाैलाे लाउन पाउँछु कि भनी
केही दिन देखि नसुतेर लगातार
रातभर
दिनभर
तेरैबाटाे हेरी रहेछ
तर
उस्लाई डर छ कतै तँ
पाेहार साल जस्तै
याे साल पनि
सिरफ रिन दिन त अाउने हाेइनस्
बिन्ती छ दशैं
बरू अाँउदै नअाइजाे
जाबाे एक मुठी अक्षेता
र दुई पात जमरा किन्नसक्ने अाैकात नभएकाे
उस्ले
कसरी तेराे रिनकाे महंगाे ब्याज तिर्न सक्छ
ए दशैं ! अाउँछस् भने
कतै खाडिकाे
ताताे हावामा निसास्सिरहेकाे
कुनै मान्छेलाई लिएर अाइज
जिउँदै
जाे कसैकाे लाेग्ने हुन सक्छ
जाे कसैकाे छाेराे हुन सक्छ
जाे कसैकाे काेही नभए पनि
एउटा नेपाली हुन सक्छ
जाे गएकाे हाे अाफ्नाे भाग्य खाेज्न
त्यहाँ,
केहीबर्ष अधि
बिन्ति छ दसैं
बाेकेर तर उस्काे चिसाे लास काँधमा
त रूँदैरूँदै
उस्काे मलामी भएर कहिलै नअाइजाे
ए दशै ! अाउँछस् भने
बुढा हजुरबाकाे
अाशिर्वाद लिएर अाइजाे
बर्षाैं पहिले छुट्टिएका
ती साथीभाइकाे
अचानक मुलाकात लिएर अाइज
बिन्ति छ तर
भर्खर जन्मिएकाे दुधे पाठाेकाे
काल लिएर तँ कहिलै नअाइज ।
सुशील शाह
shahsushil7@gmail.com
1
20
20
20